Hulp - Stichting Bidadari

Lieve mensen,

Zondag 3 mei 2020 ontvingen wij nogmaals een vraag om hulp van onze zusterorganisatie stichting Bidadari Bali. Het wegvallen van elke bron van inkomsten in verband met het corona-virus, zorgt ook daar voor gevoelens van machteloosheid.

Het lukt onze stichting Bidadari al 13 jaar om met een handjevol donateurs een schooltje draaiende te houden in het dorpje Selat in de bergen van Noord Bali. Vanuit Nederland bieden wij financiële hulp. De werkzaamheden op Bali (onderwijs, onderhoud schoolgebouw, etc.) is volledig in handen van de lokale  bevolking.

Het heet een scholingsproject voor jongeren vanaf 12  jaar met het syndroom van Down en/of autisme te zijn, maar in de praktijk is het meer een dagopvang. Leren is voor onze 13 leerlingen  heel moeilijk tot onmogelijk. En werk is er in hun dorp sowieso niet te krijgen. Maar ze komen in elk geval 2 dagen per week hun huis uit en hebben veel plezier met elkaar. Daar kijken zij de overige 5 dagen van de week reikhalzend naar uit. Een gevoel dat wij, nu wij zelf nergens heen kunnen, ons heel goed kunnen voorstellen.

Nu het probleem.  

Onze stichting Bidadari heeft nog maar voor 2 maanden geld om de school  open te houden (€ 650 per maand). Normaal gesproken organiseren wij elk jaar om deze tijd een Pasar Senang (Indonesische markt), waar bevriende therapeuten belangeloos aan meewerken en halen wij o.a. ook geld op met een benefietdiner. Daarmee konden wij altijd weer een poos vooruit. Dit jaar zou onze partner op Bali (Sanathara, een Hindoe priester) ook weer bij de pasar aanwezig zijn om mentale healingen en meditatieworkshops te geven voor het goede doel. Maar dat alles gaat in deze corona-periode helaas niet lukken.

Dat de leerlingen uitzichtloos thuis komen te  zitten is hartverscheurend, maar niet onoverkomelijk. Echter dan stopt ook het (voedsel)pakket dat zij elke maand mee naar huis krijgen: 2 kilo  rijst, 5 pakjes bamisoep, 1 kilo suiker, 2 stukken zeep, 1 tandenborstel met tandpasta, 1 zakje waspoeder en 2 pakken koekjes.

Voedsel is op dit moment ook het grootste probleem. De mensen in het bergdorp behoren tot de allerarmsten en hebben steeds meer moeite om  eten te kunnen kopen. Wat zij via Bidadari krijgen is een druppel op een gloeiende plaat, maar wij denken altijd maar dat als het onze gloeiende plaat was wij blij zouden zijn met elke druppel.

Onze vraag aan jullie is of jullie willen helpen om de school de komende tijd open te  houden en de voedselhulp uit te breiden. Van 2 kilo rijst kan een gemiddeld gezin maar ongeveer 3 dagen leven…