Bidadari Bali - Stichting Bidadari

Bidadari startte in 2007 met het geven van voorlichting en advies aan de ouders, familieleden en overige betrokkenen. Zij waren vaak absoluut van goede wil, maar wisten niet hoe om te gaan met jongeren met een mentale beperking. Bidadari wilde hen ervan bewust maken dat deze jongeren ook waardevol zijn en vaak over meer talenten beschikken dan hun omgeving vermoedt.

Na bemiddeling van Komang in zijn functie als voorzitter van de oudercommissie, kon de stichting gebruik gaan maken van

een lokaal van het dorpsschooltje. Het doel was de jongeren door middel van scholing (hoe beperkt dan ook) een zinvolle dagbesteding te geven en hen te helpen om een plaatsje te veroveren in de maatschappij.

Bidadari begon destijds met 3 jongeren. Twee middagen per week konden zij naar school, om naar hun beste vermogen te leren rekenen, lezen, zingen en tekenen. Zij moesten één voor één op de brommer worden opgehaald en thuisgebracht. Omdat Selat in de bergen van Noord Bali ligt, duurde de rit soms wel tot meer dan een uur enkele reis.

Ook kregen zij een versnapering op school als aanvulling op hun soms wel erg karige menu. Soms waren de ouders niet in staat om hun kinderen elke dag van voldoende eten te voorzien. Ketut kookte bubur (een soort van pap) voor op school, zorgde voor pisang goreng (gebakken banaan) en een vruchtendrank.

Twee keer per maand krijgen de jongeren een tas mee met sembako (dagelijkse behoeften), zoals rijst, suiker, mie soep, handzeep, tandenborstel, tandpasta, wasmiddel en koekjes. Het thuiskomen met de sembako geeft de jongeren het gevoel dat zij op hun manier een bijdrage leveren aan het gezinshuishouden. Zij gaan trots met 'hun buit' naar huis.

Regelmatig vinden er huisbezoeken plaats, om samen met de ouders het gedrag en de ontwikkeling van hun kind te bespreken. Om de betrokkenheid te vergroten wordt aan de ouders gevraagd om een bijdrage in natura; zoals het verrichten van (kleine) kluswerkzaamheden aan de school.